محمدحسن خان اعتمادالسلطنه درباره این آبادی می نویسد :
« چال هرز از دهات بلوک شمیران طهران ، طرف غربی ضرابخانه دولتی ، هوایش گرم و آبش کم ، سه چهار خانوار رعیت این ده است ، باغ هم دارد » .
این دهکده به دست محمد ولی خان سپه سالار تنکابنی آباد شده و پس از او به وراث او رسیده است . میرزا علی اصغر مصری از وراث سپه سالار به مبلغ هفتاد هزار تومان خریده است (پیش از سال 1325 شمسی) .
اراضی خارج باغ را فعلاً اشخاص مختلف خریده و مشغول ساختمان هستند . در خود باغ هم که فعلاً در دست ورثه میرزاعلی اصغر مصری است ، مشغول برپا کردن چند ساختمان هستند . قسمت شرقی داخل باغ به نام «موستان» و قسمت غربی را «اندرون» می گویند . احتمال می رود اندرون سپه سالار در این قسمت باغ بوده است .
اراضی داخل باغ را فعلاً (سال 1325 هجری شمسی) صیفی کاری می کنند و گندم و جو آبی در زمینهای جنوبی و گندم و جو دیم در تپه های شمال شرقی بعمل می آید . کشت بیرون باغ تقریباً متوقف شده است چون اراضی کشتزار را بیشتر برای ساختن خانه خریده اند . تا وقتیکه این آبادی روبراه بود در حدود بیست خروار جو و گندم برداشت داشت . سر درختیهای مهم آن ، آلوچه ، گلابی ، هلو و گردو است که مقدار ناچیزی از آن به بازار می آید . صیفی و تره بار این محل از سبزی و لوبیا و هویج و کدو و سیب زمینی اسلامبولی و رسمی و گوجه فرنگی ، برای فروش به تهران می آمد و گاهی هم به بازار تجریش و قلهک عرضه می شد . در کشتزار آن یونجه و اسپرس نیز کاشته می شد . در این ده هشت رأس گاو شیری بود که شیر آن به تهران می رسید . پنج رأس هم خر دارند . مرغ خانگی و خروس نیز نگهداری می کنند . از شکار هم فقط کبوتر چاهی در این محل یافت می شود .
قناتهای ده :
1- قنات بالا که داخل باغ و قسمتی از اراضی کشتزار جنوبی باغ را آبیاری می کند . آب این قنات دو سنگ است و رشته آن پس از گذشتن از اراضی قلهک به باغ قوام شیرازی می رسد . مادر چاه این قنات در بالای این باغ است . آب این قنات چندان گوارا نیست .
قنات پایین که آب بهاره اش یک سنگ و نیم است و آب آن سبکتر از آب قنات بالاست . این قنات قسمت پایین اراضی جنوبی باغ را آبیاری میکرد . ولی در سال 1321 هجری شمسی وراث میرزاعلی اصغر مصری این قنات را به شرکت کوکب به مبلغ سی و شش هزار تومان فروختند و در نتیجه قسمتی از کشتزارها بی آب ماند .
« چال هرز از دهات بلوک شمیران طهران ، طرف غربی ضرابخانه دولتی ، هوایش گرم و آبش کم ، سه چهار خانوار رعیت این ده است ، باغ هم دارد » .
این دهکده به دست محمد ولی خان سپه سالار تنکابنی آباد شده و پس از او به وراث او رسیده است . میرزا علی اصغر مصری از وراث سپه سالار به مبلغ هفتاد هزار تومان خریده است (پیش از سال 1325 شمسی) .
اراضی خارج باغ را فعلاً اشخاص مختلف خریده و مشغول ساختمان هستند . در خود باغ هم که فعلاً در دست ورثه میرزاعلی اصغر مصری است ، مشغول برپا کردن چند ساختمان هستند . قسمت شرقی داخل باغ به نام «موستان» و قسمت غربی را «اندرون» می گویند . احتمال می رود اندرون سپه سالار در این قسمت باغ بوده است .
اراضی داخل باغ را فعلاً (سال 1325 هجری شمسی) صیفی کاری می کنند و گندم و جو آبی در زمینهای جنوبی و گندم و جو دیم در تپه های شمال شرقی بعمل می آید . کشت بیرون باغ تقریباً متوقف شده است چون اراضی کشتزار را بیشتر برای ساختن خانه خریده اند . تا وقتیکه این آبادی روبراه بود در حدود بیست خروار جو و گندم برداشت داشت . سر درختیهای مهم آن ، آلوچه ، گلابی ، هلو و گردو است که مقدار ناچیزی از آن به بازار می آید . صیفی و تره بار این محل از سبزی و لوبیا و هویج و کدو و سیب زمینی اسلامبولی و رسمی و گوجه فرنگی ، برای فروش به تهران می آمد و گاهی هم به بازار تجریش و قلهک عرضه می شد . در کشتزار آن یونجه و اسپرس نیز کاشته می شد . در این ده هشت رأس گاو شیری بود که شیر آن به تهران می رسید . پنج رأس هم خر دارند . مرغ خانگی و خروس نیز نگهداری می کنند . از شکار هم فقط کبوتر چاهی در این محل یافت می شود .
قناتهای ده :
1- قنات بالا که داخل باغ و قسمتی از اراضی کشتزار جنوبی باغ را آبیاری می کند . آب این قنات دو سنگ است و رشته آن پس از گذشتن از اراضی قلهک به باغ قوام شیرازی می رسد . مادر چاه این قنات در بالای این باغ است . آب این قنات چندان گوارا نیست .
قنات پایین که آب بهاره اش یک سنگ و نیم است و آب آن سبکتر از آب قنات بالاست . این قنات قسمت پایین اراضی جنوبی باغ را آبیاری میکرد . ولی در سال 1321 هجری شمسی وراث میرزاعلی اصغر مصری این قنات را به شرکت کوکب به مبلغ سی و شش هزار تومان فروختند و در نتیجه قسمتی از کشتزارها بی آب ماند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر